Ενάντια στις πολεμικές επιχειρήσεις των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας και για την Αλληλεγγύη στην Αντίσταση και Αυτοοργάνωση των Κουρδικών περιοχών.

Ανοιχτή εκδήλωση
Τετάρτη 02 Μαρτίου | στο Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας

08:00 μμ – Προβολή βίντεο/ντοκιμαντέρ
09:30 μμ – Ενημέρωση/συζήτηση με σύντροφο από Τουρκία

Εδώ και 15 χρόνια, το ριζοσπαστικό κουρδικό κίνημα, εγκαταλείποντας την ιδέα του σχηματισμού ενός ξεχωριστού νέου εθνικού κράτους, έχει διαμορφώσει ένα ανοιχτό κοινωνικό πείραμα: το πείραμα της δημοκρατικής αυτονομίας. Σχηματίζοντας δημοκρατικά συμβούλια σε κάθε δήμο, προσπαθεί να διαμορφώσει μία συνομοσπονδία όλων των κουρδικών περιοχών. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε με τη δημιουργία της ομοσπονδίας των τριών καντονιών στη βόρεια Συρία, το 2014, που απέκτησε ως σύμβολο την πολύμηνη ηρωική αντίσταση των Μονάδων Προστασίας του Λαού στην περιοχή της Ροζάβα.

Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι κηρύξεις αυτονομίας πολλών δήμων στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας σήμανε την κήρυξη ενός βίαιου και πολύνεκρου πολέμου από την πλευρά των τουρκικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, ενώ παράλληλα έχουν κηρυχθεί πολυήμερες απαγορεύσεις κυκλοφορίας σε πολλές πόλεις. Σε αυτόν τον πόλεμο, οι δυνάμεις του κράτους βομβαρδίζουν τις πόλεις με κανόνια, τανκς, ελικόπτερα, κατεδαφίζουν σπίτια, καταστρέφουν ιστορικά μνημεία, σκοτώνουν κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά, εκτελούν νέους και εκκενώνουν τις περιοχές κόβοντας νερό, ρεύμα και φυσικό αέριο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τα βασικά είδη της καθημερινότητας λόγω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Τα σχολεία είναι κλειστά, τα νοσοκομεία είναι υπό πολιορκία, και μάλιστα οι νεκροί δεν επιτρέπεται να ταφούν με αποτέλεσμα να μένουν πολλοί δολοφονημένοι στους δρόμους για μέρες.

Η άμεση εκδήλωση της έμπρακτης Διεθνιστικής Αλληλεγγύης -σε όσους αγωνίζονται για έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς μεταξύ εθνοτήτων, φύλου, θρησκείας, χρώματος, για έναν κόσμο που οι άνθρωποι θα έχουν τη ζωή τους στα χέρια τους μέσα από συμβουλιακές μορφές άμεσης δημοκρατίας- είναι βασική προτεραιότητα.

Για να μην αφήσουμε την περιοχή της Μεσογείου έρμαιο των γεωπολιτικών παιχνιδιών των μεγάλων αλλά και περιφερειακών δυνάμεων, που έχουν ήδη βάλει τις πολεμικές τους μηχανές να δουλεύουν, των θρησκευτικών φανατισμών και των εθνικισμών που οδηγούν τους λαούς σε αλληλοσφαγή.

Για να κάνουμε τη Μεσόγειο φωτεινό φάρο της Κοινωνικής Απελευθέρωσης

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης από Τρίπολη
Ελευθεριακές/Αναρχικές * Συνελεύσεις/Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης
από Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Βόλο, Μυτιλήνη, Καλαμάτα, Τρίπολη, Χαλκίδα

Την Πέμπτη 17/12 και ώρα 8.30 μμ θα γίνει προβολή της ταινίας – ντοκιμαντέρ «Ο Αληθινός Φασισμός» του Μιχαήλ Ρομ στο Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας. Η προβολή γίνεται με σκοπό την ενίσχυση της πρωτοβουλίας για τη δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού στην Τρίπολη (επαναλειτουργία του στεκιού σε νέο χώρο).

Το ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ (1965) αποτελεί μία προσέγγιση του ναζιστικού καθεστώτος ως κοινωνικού φαινομένου και μία αυστηρή καταδίκη της αποδοχής της φασιστικής νοοτροπίας από τις μάζες. Η ματιά του σοβιετικού σκηνοθέτη χρησιμοποιεί το υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας για να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει το ζήτημα του εκφασισμού των μικροαστών και της παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα τους, όχι με κριτήρια απαραιτήτως κοινωνιολογικά αλλά με την επικουρική βοήθεια της ψυχολογίας. Ο Ρομ φωτίζει την ψυχολογία των μαζών η οποία ανακλά τις σκηνοθετημένες στρατιωτικές παρελάσεις, τις προβαρισμένες δημόσιες ομιλίες του Φύρερ, την βαγκνερική ατμόσφαιρα μεγαλείου και δύναμης, τη μεγαλοπρέπεια του να είσαι Κυρίαρχος. Ο φασισμός παρέσυρε τις μάζες γιατί κατόρθωσε να μπει στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου από την πλάγια πόρτα του συναισθηματισμού, παραλύοντας προηγουμένως τέλεια τη λογική.

Τη Δευτέρα 27/7 και ώρα 9.00 μμ θα γίνει προβολή της ταινίας «DIAZ – DON’T CLEAN UP THIS BLOOD» στη Σκακιέρα με αφορμή τα 14 χρόνια από τη δολοφονία του Ιταλού αναρχικού Κάρλο Τζουλιάνι και τα γεγονότα του Ιουλίου 2001 στη Γένοβα.

Στις 20 Ιουλίου 2001 στη Γένοβα δολοφονείται από αστυνομικό με μια σφαίρα στο κεφάλι ο αντιεξουσιαστής Κάρλο Τζουλιάνι στη διάρκεια διαδηλώσεων και συγκρούσεων που πραγματοποιούνταν ενάντια στη σύνοδο των 8 ισχυρότερων κρατών. Ο αστυνομικός δολοφόνος του φυσικά και αθωώθηκε…
Λίγο μετά, μεταξύ 21 και 22 Ιούλη ακολουθεί όργιο καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας κατά την αστυνομική επιδρομή στο σχολείο Ντίαζ που φιλοξενούνταν διαδηλωτές με συνολικά 61 σοβαρά τραυματίες, τρεις από αυτούς βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση και μία σε κώμα.

Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=KVysTs75mBI

Tη Δευτέρα 20/7 και ώρα 9.00 μμ θα γίνει προβολή της ταινίας – ντοκιμαντέρ “ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ” στη Σκακιέρα.

Το “Να μην ζήσουμε σαν δούλοι” είναι ένα σύνθημα που συνοψίζει πολλά. Μέσω αυτού, ο Γιάννης Γιουλούντας έχει κάνει ένα τραγούδι και μια ταινία ώστε η μαρτυρία της αντίστασης και των εναλλακτικών λύσεων που αναπτύσσονται στην Ελλάδα να ταξιδέψει στη Γαλλία και παραπέρα. Πλούσια σε μουσική και συναίσθημα, αυτή η ταινία παρέχει επίσης μια ανάλυση του συνθήματος Να μην ζήσουμε σαν δούλοι αλλά και ενός προβληματισμού που οδηγεί στη δράση και στη διεθνή σύγκλιση των αγώνων. Μια ταινία που κυκλοφορεί ελεύθερα (creative commons). Μία ανάσα φρέσκου αέρα, ενέργειας και αισιοδοξίας.

Περισσότερα:
http://nevivonspluscommedesesclaves.net/spip.php?rubrique12

Η ταινία:
https://www.youtube.com/watch?v=neRt6XS05b0

Απόψε (Δευτέρα 8 Απριλίου) στις 9:15μμ θα προβληθεί στο στέκι η ταινία:

ZANON – Μάτε και πηλός

Αργεντινή. Το εργοστάσιο κεραμεικών του Luigi Zanon, ιδρύθηκε το 1980, κατά την στρατιωτική δικτατορία. Χτίστηκε σε δημόσια γη και με δημόσια κονδύλια. Το 2001, στο μέσο της μεγάλης οικονομικής κρίσης της Αργεντινής, το εργοστάσιο κλείνει αφήνοντας τους εργάτες με πολλούς μισθούς απλήρωτους.
Μετά από σκληρούς αγώνες με την εργοδοσία, οι εργάτες της κεραμοποιίας Ζανόν κατέλαβαν το εργοστάσιο και από τον Μάρτιο του 2002 το λειτούργησαν μόνοι τους. Βασιζόμενοι στη μεταξύ τους αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση, οι εργάτες διαχειρίστηκαν τα προβλήματα και κατάφεραν να αποτρέψουν όλες τις απόπειρες καταστολής. Παράλληλα, βελτίωσαν την παραγωγική ικανότητα του εργοστασίου και τις συνθήκες εργασίας σε αυτό, ενώ το 2009 οι εργαζόμενοι στο πλέον ονομαζόμενο FASINPAT (Εργοστάσιο Χωρίς Αφεντικό) κέρδισαν μια σημαντική νομική μάχη: τη νομική κατοχύρωση του εργατικού ελέγχου στο μεγαλύτερο εργοστάσιο κεραμικής της Λατινικής Αμερικής.
Το ντοκιμαντέρ, προϊόν πολλών ημερών συμβίωσης της γερμανικής κολλεκτίβας Αk Kraak (Γερμανία, 2003) με τους εργάτες της Ζανόν, επιχειρεί με άμεσο τρόπο να μεταδώσει την εμπειρία των εκεί εργαζομένων. Πραγματεύεται με ζεστασιά και απλότητα την ιστορία, το παρόν αλλά και το μέλλον του αγώνα τους, τις σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ τους αλλά και με την τοπική κοινωνία, την καθημερινότητα μιας άλλης, κοινωνικής εργασίας, χωρίς αφεντικά και επιστάτες.
Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε από τη συνέλευση TRiSTERO (Θεσσαλονίκη).

Ολόκληρη η ταινία (με ελληνικούς υπότιτλους):
http://isopedotes.blogspot.gr/2011/08/blog-post.html